Allereerst: supergaaf dat jullie in grote getallen zo positief hebben gereageerd op ons nieuwe idee. Heb je het nog geen hartje ♥️ gegeven, wil je dat dan doen via deze link?
Lieve Monique,
Wat fijn dat wij een van de jokers zijn van jullie challenge om zoveel mogelijk lokaal inkopen te doen. Ik moet ook toegeven: daar passen wij natuurlijk ook 100% bij! 😉 In deze brief neem ik je graag mee in het verhaal van Rinske. Ik sprak haar begin dit jaar en wat ze vertelde over haar bedrijf Boerderij Amerijke vond ik de moeite van het delen meer dan waard.
Rinske Meindertsma heeft samen met haar partner een biologische melkveehouderij in Wyns. Samen melken ze 125 koeien. Bij het bedrijf zit 140ha grond: 40ha eigen land en 100ha natuurgebied – De Wynserpolder – die de koeien onderhouden. In de polder is weidevogelbeheer belangrijk. De familie Meindertsma zag het aantal weidevogels de afgelopen jaren echter afnemen. Tezamen met onder andere Staatsbosbeheer werd daarom besloten de polder weer aantrekkelijker te maken voor weidevogels: stukken land werden onder water gezet zodat de vogels daar weer konden gaan nesten en broeden. Het resultaat mocht er zijn: in één jaar tijd nam het aantal nest- en broedparen aanzienlijk toe. Onderstaande afbeelding laat het verschil tussen aantal nestende en broedende vogels zien in 2018 en 2019. Super natuurlijk! Alleen nu het probleem: de maatregelen vóór natuurbehoud zijn slecht voor de portemonnee van de boer.
Dit heeft twee oorzaken:
1. Er kan pas veel later gemaaid worden en – doordat er meer land onder water staat – komt er minder gras van het land af. Minder gras betekent minder wintervoer voor de koeien. Rinske en Jan-Eel moeten dus meer gras van buitenaf aankopen.
2. Bovendien geven de koeien minder melk door het type gras in het natuurgebied. Minder melk betekent ook minder opbrengsten.
Nu bestaan er subsidieregelingen die dit verlies compenseren. Omdat het land dat de koeien beweiden echter al natuurgebied is, komt Boerderij Amerijke niet in aanmerking voor die subsidies. En zo zitten ze vast in een crux: ze willen heel graag doen wat beter is voor de natuur maar als je het gevoel krijgt dat je de enige bent die voor de kosten opdraait terwijl je wel de boterhammen van je kinderen moet blijven smeren, blijf je met een dubbel gevoel achter.
Voor mij is het verhaal van Rinske een voorbeeld van het verkeerde fundament waarop ons systeem is gebouwd. Doordat zoveel mogelijk produceren – ook al gaat het ten koste van onze omgeving en het milieu – geld oplevert en het in stand houden van de natuur geld kost, word je als familiebedrijf bijna gedwongen te doen wat niet het beste is. Je wilt anders, maar het voelt alsof je met de rug tegen de muur aanstaat.
Wat kunnen wij doen?
Nu hoor ik je denken; “heel sneu maar wat kunnen wij er aan doen?” Consumeren bij zij die goed doen! Door te kopen bij de boeren die het lef hebben het anders te doen, niet omdat ze er beter van worden maar omdat ze voelen dat dit het juiste is, help je ze mee dit te kunnen blijven doen. Wij brengen onze stem uit met onze vork. En… mocht je nog specifieke informatie hebben waarmee je denkt Boerderij Amerijke te kunnen helpen dan vernemen we het uiteraard graag!
Hartelijke groet,
Sandra Ronde – van der Laan
Oprichter De Streekboer
Hoi! Ik ben Sandra – oprichter van De Streekboer – en het is mijn missie om zoveel mogelijk mensen aan lokaal voedsel te krijgen. Waarom? Omdat het gezonder en eerlijker is voor iedereen. Bovendien durf ik te beweren dat je er veel gelukkiger van wordt. Daarom vertel ik wekelijks over lokale boeren, producten en alles wat mij raakt over ons voedselsysteem. Lees jij mee?
