Geschreven door Sandra
Donderdag 16 maart is onze geliefde Streekboerin Jolanda Roggeveld van biologisch Kaasboerderij Kleikracht overleden. Haar overlijden kwam niet onverwacht. Dat maakte de schok niet minder groot. Wij herinneren Jolanda als lieve, warme, hardwerkende vrouw en hopen dat haar lieve familie de mooie herinneringen koestert.
Als eerbetoon aan Jolanda en als herinnering voor de familie delen we ons memoriam.
Eind 2016 komen we in contact met biologische kaasboerderij Kleikracht in Winsum, het bedrijf van Martin en Jolanda. De Streekboer opent een eerste afhaalpunt in Groningen en daar hoort uiteraard kaas uit de provincie bij. Kleikracht doet mee maar in het begin loopt het nog niet echt storm. We moeten het echt hebben van de gedreven Groninger boeren die vinden dat het anders moet en daarom tijd willen investeren in De Streekboer. Jolanda en Martin doen dit. Tegelijkertijd vragen ze zich wel af waarom ze niet aan de Friese klanten mogen leveren. Zij hebben toch net zoveel recht op die lekkere kaas?
In 2017 stappen we af van de verschillende assortimenten per regio. Tegelijkertijd kom ikzelf vanaf dan elke donderdagochtend de kaas bij Kleikracht ophalen. Jolanda is dolblij met de bestellingen die vanaf die tijd volgen. Ik plaats van 10 kaasjes per week, kom ik vanaf dan wekelijks een paar tassen vol kaas halen. Vaak maken we even kort een praatje, gewoon gezellig en altijd positief.
Ondertussen groeit De Streekboer gestaag verder en kom ik niet meer wekelijks over de vloer. Dan horen we eind 2020 opeens dat Jolanda op meerdere plekken in haar lichaam tumoren heeft. Met lood in mijn schoenen rijd ik januari het erf op om te kijken hoe het gaat. Jolanda ligt op bed en ziet er erg slecht uit. Toch ben ik welkom. Een klein uur later rijd ik zwaar geëmotioneerd het erf af. Wat is deze familie sterk! Jolanda’s moeder en schoonzus helpen in de winkel, dochter Hannelore helpt mee met kaasmaken, zoons Geuke en Elte helpen mee op de boerderij en Jolanda zelf draait ook nog mee waar mogelijk. De vooruitzichten voor Jolanda lijken niet positief. Maar door haar eigen optimisme hoop ik op dat moment zo dat ik er vreselijk naast zit.
De tijd verstrijkt en gelukkig zit ik er naast. Jolanda grijpt alles aan wat ze aan kan grijpen. Ze wil zo graag nog heel lang bij haar familie blijven.
Ik ben helemaal verbaasd als ze begin 2022 ook aanwezig is bij de boerenbijeenkomst die wij organiseren. Het was bijzonder dat Jolanda, gezien haar snelle vermoeidheid, de moeite nam om er bij aanwezig te zijn. Voor Martin en Jolanda was dit echter logisch. Ze kwamen ook nog eens niet met lege handen. Ik kreeg een prachtig paar roze laarsjes, voor Ronja, mijn destijds pasgeboren dochter. Dat je op zo’n moment aan zoiets denkt, dat tekent Jolanda.
Begin 2022 verhuist ons Streekboer afhaalpunt van de biologische winkel in Winsum naar Kleikracht. In de zoektocht naar een nieuw afhaalpunt in Winsum was Kleikracht de meest logische keuze. Toch voelde ik me bezwaard om het te vragen omdat ik weet dat de timing slecht is. Het gaat niet goed met Jolanda. Jolanda en Martin zelf willen daar echter niets van weten. Voordat ik hen uberhaupt kan vragen, bieden ze zelf al aan afhaalpunt te worden. Ook dat is typerend voor Jolanda, Martin en de kinderen. Het leven gaat door, dus zij gaan ook door en dat met een positieve blik op de toekomst. Ook als ik in januari langskom en Jolanda in het ziekenhuis blijkt te liggen, mag ik haar gewoon appen over De Streekboer. ‘Ze antwoordt wel als ze kan.’
Maandagavond 6 februari sta ik voor het laatst bij Jolanda in de huiskamer. Op mijn vraag hoe het gaat is het antwoord: ‘Slecht, we hebben net te horen gekregen dat er echt niets meer is wat ze kunnen doen.’ Voor het eerst in de twee jaren van ziekte hoor ik geen hoop meer. En dat doet pijn. Want als Jolanda en Martin geen hoop meer uitspreken, dan weet je genoeg. We nemen afscheid met een dikke knuffel.
De dag van 16 maart breekt aan. De familie moet doen wat ze helemaal niet willen doen: afscheid nemen. Zoals Jolanda’s moeder zei: ‘We hadden haar gewoon zo graag nog zo lang mogelijk bij ons willen houden.’ En dat wilde Jolanda ook. Alleen al die gedachte gaf haar de kracht haar ziekte zo lang en dapper te kunnen dragen, daar ben ik van overtuigd.
Dankjewel lieve Jolanda voor jouw mooie gesprekken, jouw positiviteit en jouw kracht. Wat was je een prachtige, sterke, lieve vrouw. Fijn dat wij jou mochten leren kennen en dat ik elke dag, als ik mijn dochter de roze laarsjes aan doe die ze nu eindelijk past, nog even aan jou mag denken.
Martin, Elte, Sanne, Geuke, Hannelore, Anneke, Nienke en de rest van de familie, heel veel sterkte en kracht gewenst de komende tijd. Dit uit naam van de Streekboer klanten, medewerkers, mede Streekboeren en specifiek ook vrijwilligers Marianne en Ira. Dat alle mooie herinneringen aan haar bij jullie mogen voortleven.
Wil jij ook jouw herinnering met de familie delen of blijk van medeleven betuigen? Je kunt uiteraard een kaart rechtstreeks naar de boerderijwinkel sturen maar je mag het ook adresseren aan De Streekboer t.a.v. de fam. Wiersema, Eiberkamp 2, 9351VT Leek. Dan bundel ik de kaarten en neem ik het over een aantal weken, samen met deze in memoriam, mee naar de familie.
De kaas van Kleikracht is vanaf deze week weer leverbaar. De familie zet het kaasmaken van Jolanda door zoals ze dat tijdens haar ziekte ook al deden. Ook het afhalen in Winsum vindt volgende week weer gewoon bij Kleikracht plaats.
