Geschreven door: Sandra
Ondernemer en idealist tegelijkertijd zijn. In het huidige kapitalistische systeem is het een gevaarlijke combi. Ik kom vaker bij geitenhouder Egbert ter Veen over de vloer. Maar deze keer is dit het kwartje dat bij mij valt. Waarom? Dat zal ik uitleggen.
Egbert droomde er van kinds af aan al van om boer te worden. Zijn ouders zijn van oorsprong geen boer dus hoe begin je dan? Egbert kreeg twee geiten van de kinderboerderij en begon op die manier met het hobbymatig houden van geiten. Een aantal jaar geleden besloot Egbert er vol voor te gaan en zegde hij zijn baan op. Hij werd 100% zelfstandig boer.
Egbert begon met weinig en besloot zijn bedrijf eigenhandig op te bouwen. Geen dure leningen, geen grote stallen, geiten, wat varkens, wat runderen en een stukje tuinbouw. De lammetjes van de geiten blijven bij de geit. Ze drinken dus ook de moedermelk van de geit. Ook de bokjes blijven zo lang mogelijk op eigen erf lopen. Daarnaast wordt op natuurlijke wijze, met de natuur mee, begraasd.* Het klinkt allemaal zo logisch, toch!?
Waar het niet dat we een systeem hebben gecreëerd waar lammetjes direct bij de geboorte van de moeder weg worden gehaald. Vervolgens gaat de melk van de moeder naar ons, de mens. De vrouwelijke lammetjes krijgen kunstmelk. De kleine mannetjes blijven nog drie dagen op het erf – omdat dit wettelijk verplicht is – en worden vervolgens 2 tot 3 weken afgemest om daarna in de honden- of kattenvoer te belanden.
Dit is economisch het meest efficiënte systeem dat we kunnen krijgen. Hiervoor krijg je een pakje ‘Geitenkaas Jong Belegen 50+ ca. 300g’ voor €5.40 in de supermarkt.
Bij ons kost 300 gram jonge geitenkaas van de geiten van Egbert €11.00. Egbert is duur. En toch zien we het geld nu niet echt tegen de plinten klotsen op de boerderij. Sterker nog, het is een lastige periode. De kosten voor stroom zijn enorm gestegen en sowieso lopen de kosten altijd voor de baten uit. Het is puzzelen met het betalen van de rekeningen.
* Meer over de natuurlijke begrazing lees je hier.
We hebben de keuze.
1. Geen producten van een geit eten. Want laten we wel wezen, die keuze heb je uiteraard ook.
2. Kiezen voor de goedkope geitenkaas. Daarvan weten we eigenlijk alleen dat het naar verhouding goedkoop is, dat de bokjes geen leven hebben gehad, de lammetjes kunstmelk kregen en of de boer een eerlijke prijs kreeg, geen idee.
3. Kiezen voor de dure kaas. Dan weten we welke boer de dieren groot bracht, dat de lammetjes bij de moeder bleven en dat de boer zich inzet voor een gezonde bodem en biodiversiteit. Of deze boer wel een eerlijke prijs krijg? Eerlijk is eerlijk, eigenlijk heb ik geen idee. Als je moeite hebt om de rekeningen te betalen, hanteer je dan een eerlijke prijs?
Egbert denkt in ieder geval niet op deze manier. En daarmee is hij zijn tijd vooruit. Maar daarmee maakt hij het zichzelf wel lastig. Hij wordt elke morgen als hij naar de boerderij fietst geconfronteerd met wat zijn manier van boeren met het landschap doet; de regenwormen in de grond zijn de graadmeter voor de vruchtbaarheid van zijn bodem. Dit is voor Egbert rijkdom en hier wordt hij gelukkig van.
Maar laten we eerlijk zijn: Geld vragen voor een product, dat is niet de kracht van Egbert. Het is een noodzakelijk kwaad in het huidige systeem. Een systeem dat wel voor stress zorgt als de rekeningen niet betaald kunnen worden. Het is krom. Maar juist daardoor doen wij een oproep voor Egbert. Want want wij ook vaak niet voor onszelf durven, durven we wel voor Egbert. Omdat we het Geitenhouderij Ter Veen zo gunnen en vinden dat bedrijven als deze de toekomst moeten zijn. Koop een boktober voorverkooppakket. Gun jezelf én Geitenhouderij Ter Veen het beste. Het is een cadeau voor beiden. Echt. 💚
