De tweewekelijkse brief van Monique aan mij
Hee Sandra,
Ik snap zijn gevoel heel goed…
Of mensen klagen dat het net niet meer super kraakvers is… Tja, wij begrijpen ook wel dat je het liefst alles koopt direct van het land. Maar zo simpel is het uiteraard niet. Iedereen komt op een ander moment zijn inkopen doen in de week. Dat is juist wat iedereen wil. We hebben de tuinen helaas niet allemaal binnen handbereik rondom onze winkel. Want dan zou ik het met alle liefde pas oogsten bij het afrekenen…
We doen met elkaar dus ons uiterste best. En we zijn blij dat steeds meer mensen zien wat we doen in de korte ketens en dit op de juiste waarde weten te schatten.
Dan kan ik nu het yoghurtijs in het zonnetjes zetten! Maar ja, dat kan in deze tijd niet zonder kritische vragen te stellen…
Jij gaf ook al aan daarover iets te willen schrijven. Door het yoghurtijsje, gemaakt met de yoghurt van Buurvrouw Durkje, die wij in ons assortiment op gaan nemen wil ik dit onderwerp graag aansnijden. Hoe lastig ook…
Ik wil allereerst zeggen dat het een complex verhaal is. Een echt must read, had jij eerder deze week ook al gedeeld maar link ik hier toch ook nog even. Wij kunnen het niet beter uitleggen dan hoe dat hier gedaan is.
Discussie over de boerenprotesten worden al snel persoonlijk omdat ze gaan over wie het goed doet en wie niet. Zo zitten wij er sowieso niet in. Wij kennen geen enkele boer die niet met hart en ziel werkt. Alleen is het systeem waarin we leven ziek en dat maakt dat we maatschappijbreed al decennia lang keuzes maken die het systeem op de lange termijn zieker maken maar op de korte termijn aan onze collectieve behoeftes voldoen.
Daar kun je de boer die, om aan die korte termijn wens te voldoen zijn bedrijfsvoering moest aanpassen, niet de schuld van geven. ‘De mensen’ willen immers altijd alles en ook moet er nog eens perfect uit zien…
Veel vruchtbaarder dan met een vinger te wijzen naar de schuldige is hand in eigen boezem te steken. Daarom kijken wij hoe boeren het doen als ze wel weer binnen de ecologische grenzen opereren. Daar willen we inspiratie uit opdoen om steeds weer stapjes te maken richting een gezond evenwicht.
Koeien op een natuurlijk kruidenrijk grasland dat niet jaarlijks wordt omgeploegd om daarna met één soort gras te worden ingezaaid is wellicht het ideaal om met elkaar in de loop van de komende jaren naar toe te groeien. Er moeten liefst ook van die kruidenrijke graslanden leeg en onder water blijven staan voor de weidevogels denk ik? Natuur versus melk- en vleesproductie mag verder uitgebalanceerd worden. Hoe meer mensen de waarde van de eindproducten die op die manier ontstaan weten te waarderen, hoe meer boeren de kans krijgen om deze omschakeling te maken.
En dat wij als onwetende burgers dus niet al te hard moeten roepen dat het allemaal anders moet, dat is dus ook wel een dingetje. Ik schaar mezelf onder de onwetende burgers, en mijn advies is dus, praat met de boer en laat hem of haar uitleggen hoe het bedrijf werkt en hoe er naar de toekomst gekeken wordt. Dan kom je er vanzelf achter welke bedrijven bij je passen en welke minder. Want als je roept dat alles natuurlijk moet maar je nog wel liters fabriekszuivel wegwerkt in de week? Dan is het goed om jezelf af te vragen wanneer een koe eigenlijk van nature melk geeft. Namelijk alleen als ze een kalfje heeft… Met andere woorden, wij moeten als consumenten onze plaats kennen. Melk is eigenlijk een schaars product en zo zouden we het ook moeten nuttigen en waarderen. Betaal dus extra voor duurzaam geproduceerde zuivel als je echt vind dat we zuiniger moeten zijn op de natuur… Dan hoeft er niet zo overmatig geproduceerd te worden.
Nu stop ik met mijn gepreek hoor, want tja, dat is het wel. Ik wil niet fel doen en op de barricade staan omdat ik denk dat dat niet de beste manier is om een zo groot mogelijk groep enthousiast te maken voor korte ketens, kringlooplandbouw en de biodynamiek van het permaculturisch voorzien van voedsel. Maar heel soms, zoals vandaag, dus ben ik toch strijdlustiger dan misschien goed is… ik weet het niet… Het voelt wel dat het gezegd moet worden.
En ook ik neem me voor om de komende tijd de boeren die ons bevoorraden deze vragen te stellen zodat wij nog beter de verschillen tussen de bedrijven kunnen benoemen en waarom het een niet beter is dan het ander omdat alle varianten nodig zijn om met elkaar in de voorliggende tijd het voedselsysteem wel weer binnen de ecologische grenzen te houden.
Ik wil nog wel afsluiten met de uitspraak van Sjoerd, een van onze kleinschalige leveranciers toen ik hem een tijdje terug vroeg waarom lavas (de maggiplant) zo ontzettend veel produceert en als het zo enorm krachtig van smaak is waarom we er maar zo weinig van nodig hebben… Hij keek mij aan, was nog even stil omdat hij met respect voor mij toch even moest slikken over het feit dat ik nog dacht dat eetbare planten als enige doel hebben om mensen te voeden…
Met zijn doordringende blik zei hij: ‘Monique, ze leveren zoveel omdat ze naast de soep op smaak brengen nog veel meer en vooral veel belangrijkere taken te doen hebben hier… Die taken zijn gericht op het bestrijden van plagen voor de omliggende planten bijvoorbeeld. Het is daarom dat ie dus zo weelderig groeit. Het is bijzaak dat jij er een enkel takje van neemt voor de soep…’
Ik schaamde me een beetje omdat ik nog zo ‘dom’ bleek te zijn te denken dat de natuur er in eerste instantie is om ons te voeden… Wij mogen een klein onderdeel zijn van het geheel, we zijn niks meer en niks minder dan die lavasstruik… En met die nadenker, die ik nu dus met jou deel, liet hij mij weer achter in de winkel… En nu stop ik echt hoor.
Oh, ja en als je wilt weten wat dit dan met yoghurtijsjes te maken heeft… hahaha, ik ben nogal afgedwaald, dan moet je even het blog van de week lezen.
Liefs Monique
PS: We moeten nu echt binnenkort afspreken hoor, ik laat wel weten wanneer die ijsjes er zijn! 😉
Monique – oprichter van de streekproductenwinkel Jouw Dagelijkse Kost in Leeuwarden – en Sandra – oprichter van de online streekproductenwinkel De Streekboer – wisselen wekelijks hun ervaringen en verhalen met elkaar uit in de vorm van een brief. Lees mee over wat er speelt in de wereld van de korte keten.
