Geschreven door: Monique
‘Het is niet dat ik het niet belangrijk vindt hoor, maar alle kosten lopen zo op. De kinderen groeien snel en kleding is duur bijvoorbeeld.’ Ik snap hem, en ik snap deze opmerking. Maar ook weer totaal niet. Kleding duur? Nieuwe wel ja, zeker gezien de korte levensduur. Maar tweedehands valt het toch reuze mee?
‘Jaja, ik weet het wel, maar dat kost toch net meer moeite, want het moet er maar net zijn wat je zoekt. Maar je hebt gelijk, dat zouden we kunnen doen. Maar de energierekening dan, die loopt nu toch wel erg op. Dan schrap ik toch eerst de dure boodschappen.’
En toen raakte ik hem toch kwijt. Ik voelde het, ik verloor zelfs haast mijn geduld. Wat hij dure boodschappen noemt zijn in mijn ogen de op langere termijn de veel goedkopere boodschappen van ‘onze’ boeren.
Dagelijks strijden we ervoor om het positieve effect van anders inkopen voor het voetlicht te brengen. Het gesprek dat ik met hem voer gaf mij het gevoel dat ik daarin daverend misluk. Want hij gaf aan een goed inkomen te hebben maar het toch niet denkt te kunnen…
Ik voelde me moedeloos. Want wat had hij wel gehoord van mijn passie over het bezoek aan het biodynamische bedrijf? Ze vertellen daar honderd uit over wat biodynamisch is. Pyt en Rika bestieren het akkerbouwbedrijf Timpelsteed in Engwierum. Rika wilde niet voor de camera, maar tussendoor bleek dat ze het grote plaatje heel goed in beeld heeft. Marjan is eigenaar van Zorgboerderij Vento Verde dat op het zelfde adres huist. Een prachtige synergetische samenwerking.
Toen ik later dus praatte over mijn ervaring op dit bedrijf voelde ik dat ik nog nagloeide van de positieve indrukken die ik had opgedaan. Ik begrijp niet waarom die vonk niet bij hem oversprong, voelde hij mijn drive niet? Het gevoel dat ik kreeg tijdens het bezoek aan het bedrijf legt het inderdaad allemaal veel beter uit dan welke woorden dan ook. Ik snap uiteindelijk dat daar ook precies de kneep zit.
Woorden leggen het niet uit, je moet het voelen. (Gelukkig komt het filmpje binnenkort beschikbaar, waardoor jij het hopelijk ook kunt ervaren!) En ik had het gevoeld: In Engwierum wordt aan de toekomst gewerkt. Met dit soort bedrijven kunnen we vooruit, zelfs als er nog ellende op ons afkomt.
De jongensachtige ondeugd die Pyt uitstraalt met zijn hele zijn is kenmerkend voor het complete bedrijf. Als iedereen zegt dat het niet kan zal hij wel laten zien dat iedereen dik ongelijk heeft. En daar hou ik van, dít is wat we nodig hebben!
We kijken min of meer door het zelfde raam. We raken dan ook niet uitgepraat. Ook met Marjan niet, een dikke knuffel aan het einde van het interview zegt genoeg. We hebben elkaar gezien en gehoord. Er is nog zoveel niet gezegd maar dat valt ook niet te vatten in woorden. Ik nodig ze uit voor de Nacht van Boer vindt Klant, ze komen gelukkig. Want daar gaan we verder praten en zal het gesprek op meerde niveaus plaats kunnen vinden. Ik kijk er zo naar uit om tijd te hebben het complete verhaal uit de doeken te doen!
Terug naar het gesprek in de winkel. Mijn gesprekspartner hoort dat mijn power afneemt in het gesprek. “Wat is er? heb ik iets verkeerd gezegd? ”
‘Eh, nee, niet echt… Ik realiseer me alleen dat ik je niet kan overtuigen met woorden, je moet het zelf beleven en dan volgen de keuzes vanzelf. Het is niet toevallig dat we ook veel studenten hebben als klant. Ze kiezen eerst voor eerlijke en gezonde voeding, kleding, spullen en energie en kijken dan of er nog luxe zijn die ze missen. De grap is dat die er dan haast niet meer zijn.’
Ik stop eventjes en kijk weg. Ik slik en zeg: ‘Ik gun gewoon iedereen de rijkdom van de eenvoud, dat is het. Ik word verdrietig als ik merk dat ik je het gratis geluk niet kan overbrengen. Ik ligt zo voor iedereen klaar, echt… ‘
‘Shit… Nu heb je mij… Ik weet het je hebt gelijk… Mag ik het in kleine stapjes doen…?’
“Ja, heel graag, dat is zelfs de enige manier waarop het kan. Kleine stappen die door heel veel mensen gezet worden geven een wereld van verschil. Het verschil waarom we met elkaar wachten.’
Monique raakt wat mij betreft de kern van waar wij dagelijks tegenaan lopen. Voor ons is het zo logisch om anders te doen. Maar ja, wij zijn er dan ook iedere dag mee bezig en voelen de noodzaak. We vergeten soms dat het niet iedereen zijn dagelijkse bezigheid is. Sorry daarvoor! Heel tof dat je toch stap voor stap meegaat! Enne… Timpelsteed levert nog niet aan De Streekboer. We trokken gezamenlijk de conclusie dat wat niet is, zeker nog kan komen. Pyt en Rika Sipma raden Streekboer klanten dan ook vooral aan om bij de andere mooie streekboeren te kopen. Hoe mooi is dat 💚. Check hier dus de mooie groenten van collega-boeren. Benieuwd naar Timpelsteed? Wacht dan ons filmpje af of ga vooral eens langs in Engwierum of bij Monique van Jouw Dagelijkse Kost!
